Τρίτη 21 Αυγούστου 2007

Γυναίκες, γιατί υπάρχουν; (Cont)

O Steven Hawking παραδέχεται την ύπαρξη του Θεού, όχι όμως και την παντοδυναμία του. Μήπως λοιπόν και αυτό το υπέρτατο ον έχει τα ελαττώματά του; Μήπως χρησιμοποιώντας την ανθρώπινη φύση επιχείρησε να πειραματιστεί σε κάτι καινούργιο, άγνωστο μέχρι τότε σε αυτόν; Ίσως πάλι σκοπίμως χρησιμοποίησε τον άνθρωπο και σε ένα βαθμό και το ζωικό βασίλειο εν γένη, για να βγάλει τα συμπεράσματά του πριν αποφασίσει να επεκτείνει το εγχείρημά του και στον δικό του ανώτερο κόσμο. Είμαστε λοιπόν πειραματόζωα; Τα ποντικάκια του ύψιστου;Θα αναρωτιέστε φυσικά για το αντικείμενο της συζήτησης. Οι πιο σπιρτόζοι από εσάς σίγουρα έχουν καταλάβει από τον τίτλο που το πάω. Η θρησκεία μας αναφέρει ότι ο Θεός έχει τριπλή υπόσταση, Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα επουδενεί δεν γίνεται αναφορά περί μητρός, θυγατέρος, συζύγου κλπ. Είναι τυχαίο αυτό; Θα ήμασταν αφελείς να απαντήσουμε καταφατικά. Η ανυπαρξία της γυναίκας στον κόσμο του Κυρίου δεν μπορεί παρά να δηλώνει ένα πράγμα. Ο δρόμος προς τη θέωση παρακάμπτει αυτό το μοχθηρό και σιχαμένο πλάσμα, τη γυναίκα. Ας μείνουμε όμως στα γήινα και ας δούμε ποιος ουσιαστικά είναι ο ρόλος των δίποδων (θα 'χετε καταλάβει ότι δίποδο= γυναίκα, καθότι ο ανήρ είναι "τρίποδο").


1. Εργασία:

  • Είναι πλέον φανερός ο ρόλος των θηλυκών στην παραγωγή. Επιστημονικές έρευνες έχουν καταδείξει ότι όχι μόνο παράγουν λιγότερο και με λάθη αλλά αποτελούν και ανεπίδεκτες μαθήσεως. Παράλληλα δε δέχονται και τις υποδείξεις - επισημάνεις των ανδρών θεωρώντας αυτές προϊόν φαλοκρατισμού και αίσθησης κυριαρχίας πάνω σε αυτές.
  • Αδυνατείς να επικοινωνήσεις μαζί τους. Αλήθεια ποιος άνδρας που σκέφτεται με το πάνω κεφάλι μπορεί να συζητήσει μαζί τους. Φεριπίν πας να πιάσεις κουβέντα για το σκάνδαλο της ημέρας και νομίζουν ότι τους μιλάς για την Άντζελα που είδαν χθες βράδυ στο κους κους του star.
  • Προκαλούν οξεία ρύπανση στο χώρο εργασίας. Φυσικά θα καταλάβατε ότι εδώ θίγω όλες αυτές τις σιχαμερές αηδίες που φοράνε οι φόλες σήμερον, στις μασχάλες, στις πατούσες, τους ώμους, τα βυζιά...ας μην το προχωρήσω γιατί θα επέμβει κανας εισαγγελέας. Σοβατίζουν τη μάπα τους και νομίζουν πως κανείς δεν παίρνει πρέφα για τα αηδιαστικά σημάδια πάνω στην βρομερή μούρη τους. Και άμα πας να τους κάνεις καμία παρατήρηση, σε λένε ανίδεο, κομπλεξικό ή ακόμα και βρομιάρη. Μωρή σκρόφα μέτρα πόσα Ε και χρωστικές κουβαλάς πάνω σου και έλα να μου την ξαναπείς που δεν τολμάω να ανάψω τσιγάρο στα 50 μέτρα μπας και λαμπαδιάσεις.


2. Κοινωνικές Επαφές

  • Σε αυτό το θέμα δε χρειάζεται να πω πολλά. Καθίστε και σκεφτείτε μόνο. Προτιμάτε να βγείτε το βραδάκι με τα φιλαράκια σας να τα πιείτε σε κανα μπαράκι ή όπου αλλού τραβάει η όρεξή σας ή να πάρετε και τα ενοχλητικά θηλυκά μαζί. Μερικοί προτιμούν το δεύτερο απλά για να δείξουν ότι έχουν γκόμενα. Μου θυμίζουν κάτι βλαμμένους που αγοράζουν αυτοκίνητο και το κυκλοφορούν μόνο και μόνο για να το δείχνουν. Και εντάξει το αμάξι μπορεί να έχει και κάποια αξία. Η άλλη η σκύλα όμως; Εδώ με 30 € πας και χτυπάς στη φυλής δέκα φορές ποιο ωραία και κυρίως προχωρημένη πουτάνα και αν έχεις και τον τρόπο σου τη βγάζεις και γκόμενα άμα λάχει.
  • Θες να δεις τον αγώνα, να πας στο γήπεδο, στην έκθεση αυτοκινήτου. Μωρό μου αν μ' αγαπάς θα με βγάλεις cinema, στο πάρκο, ρομαντική βόλτα στην παραλία σου απαντάει. Και άκουσον άκουσον υπάρχουν μερικοί που ενδίδουν. Είναι σίγουρα απόγονοι των δοσίλογων, κοντζαμπάσηδων προσκυνημένων στην περίοδο της τουρκοκρατίας. Εμείς, οι απόγονοι του Λεωνίδα ξέρουμε με λόγια και πυγμή να βάζουμε την κάθε κατεργάρισα στον πάγκο της (εννοείται της κουζίνας).


3. Κατανάλωση

  • Εδώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια της ψηλά. Διαμαρτύρονται οι γκιόσες ότι δεν έχουν ίσα δικαιώματα στην αγορά εργασίας, ότι εξελίσσονται αργότερα, πληρώνονται λιγότερο και όλες τις συναφείς κομπλεξικές ανοησίες, αλλά όλα κι όλα, το ψωνίζειν ψωνίζειν. Αγοράζουν παπούτσια λες και είναι φρέσκο γάλα με ημερομηνία λήξης εντός της εβδομάδας. Και φυσικά μιας και πληρώνονται λιγότερο ποιος θα πληρώσει τη διαφορά; Το κορόιδο που τις ανέχεται. Και δεν τολμάς να μην τους ψωνίσεις. Δε μ'άγαπας θα σου πει. Εδώ τόσος αγώνας γίνεται υπέρ της αποταμίευσης, δύσκολοι καιροί λέμε έρχονται αλλά οι καρακάξες μας από δω δεν παίρνουν χαμπάρι.
    Αμ τα χρυσαφικά; Έχουν καταντήσει περιπλανώμενες αρκούδες απ' το τσίρκο. Σκουλαρίκι στο αυτί, στο φρύδι, στη μύτη, στον αφαλό, στα χείλη, στα βυζιά. Βραχιόλι στο χέρι, στο πόδι, στο μπράτσο. Δαχτυλίδι στον μικρό, το μεσαίο, τον αντίχειρα, στο λαιμό με αλυσιδίτσα (παίζουνε και κουλτουριάρες). Αλυσίδα στο λαιμό, καρφίτσα στο πουκάμισο, ταυτότητα στον καρπό....... Και δεν τολμάς να τους αγοράσεις κανα μπιζού. "Αυτά μου τα 'παιρνε το φλερτ μου στο γυμνάσιο" θα σου γκρινιάξει. Από πλατίνα και πάνω οι κοντέσες. Εδώ μέχρι και το πράμα τους τρυπάνε. Να πάει ο δόλιος ο "μήτσος" να κάνει δουλειά του και να 'χουμε κανα ατύχημα.
  • Όχι μόνο αξιώνουν να τις χρυσώνεις όποτε τους γυαλίσει η επόμενη βιτρίνα, δε σ' αφήνουν κιόλας να αγοράσεις κάτι χρήσιμο για την πάρτυ σου. "Αυτό δεν το χρειαζόσουν, είσαι σπάταλος, σκέφτεσαι μόνο τον εαυτούλη σου, εγωίσταρε, ούτε ένα ταξίδι δε με έχεις πάει". Θες ρε αδερφέ να αγοράσεις ένα turbaki, να κάνεις και εσυ το κέφι σου τέλος πάντων, να νιώσεις την αδρεναλίνη, το πάθος, την ένταση. Δεν τολμάς να ανοίξεις ένα περιοδικό να δεις τι έχει η αγορά και αρχίζουν. "Άμα αγοράσεις τέτοιο αμάξι εμένα ξέχνα με. Δε θα χαραμίσω εγώ τα καλύτερά μου χρόνια για να νταντεύω ένα μαμμόθρεφτο εκμεταλλευτή".


4. Sex

  • Φτάσαμε και στο επίμαχο σημείο που πολλοί το θεωρούν ως την αιτία της υποδούλωσης του ανδρός στο κατώτερο αυτό ζωντανό, τη γυναίκα. Δηλαδή για πείτε μου να καταλάβω τι προσφέρει ερωτικά το θηλυκό. Μια τρύπα έχει όλη και όλη, ή μάλλον μια τρύπα διατυμπανίζει γιατί στην πραγματικότητα διαθέτει δυο - τρείς και τις χρησιμοποιεί κατά το δοκούν. Αλλά για μισό λεπτό. Δεν ξέρω αν πνιγόμαστε σε μια τρύπα στο νερό, σίγουρα όμως ξεφτιλιζόμαστε για μια τρύπα με υγρό. Έλεος πια. Λίγη αξιοπρέπεια δεν έχετε; Αφού οι μεγαλύτεροι ανδρολόγοι σεξολόγοι τύπου ασκητή έχουν δηλώσει ξεκάθαρα πως αν υπάρχει σταγόνα ερωτικής επιθυμίας από την πλευρά του άνδρα, από την πλευρά της μανταμίτσας υπάρχει χείμαρρος Τι κάθεστε και δίνετε αξία στις κλώσες. Αφήστε τες λίγο στη δίαιτα να δείτε μετά πως θα κολοτρύβονται και θα παρακαλάνε.
  • Και εδώ έχουμε το πρώτο και μέγα λάθος του καλοκάγαθου Θεού μας. Εντάξει να το καταλάβω που μας εγκλώβισε στην ανάγκη να τρώμε, να πίνουμε, να αναπνέουμε, να κοιμόμαστε. Αυτή την ανάγκη για sex γιατί μας τη φόρτωσε. Και να πεις ρε παιδί μου ότι δεν είχε έτοιμη τη λύση. Εδώ κάτι μονοκύτταρους οργανισμούς τους έχει και αναπαράγονται δια της κυτταρικής διαιρέσεως Τόσο πολύ τον τσάντισε η μαλακία της Εύας και μας έριξε σε αυτό το λούκι;
  • To μεγάλο όμως πρόβλημα με τον έρωτα δεν είναι η πράξη αυτή καθαυτή, όσο το τι συμβαίνει μετά από αυτή. Έρχεσαι ρε παιδί μου όμορφα όμορφα και κάνεις δουλειά σου σα γνήσιος επιβήτορας. Πόσο να κρατήσει 20 αντε 30 λεπτά. Μετά τι σκατά θέλουνε και δε σ'αφήνουν στην ησυχία σου να πάρεις καναν υπνάκο. Ούτε καν να τους γυρίσεις την πλάτη δε γουστάρουν. "Μόνο γι αυτό με θες ε; Έκανες δουλειά σου και με αγνοείς" Πότε επιτέλους θα ξυπνήσουμε. "Ναι κυρά μου μόνο γι αυτό σε θέλω, αξίζεις για κάτι περισσότερο;"


5. Γάμος

  • Οι περιορισμοί από την εκκλησία στο πλήθος των γάμων (ένας και μοναδικός για τους καθολικούς, καταχρηστικά τρεις για τους ορθόδοξους) είναι προφανής. Αν δεν υπήρχαν κανείς σώφρων άρρεν δε θα καθότανε να ανέχεται μια κάργια. Στα πρήζουν ότι τους έχεις υποχρέωση γιατί είναι οι μητέρες των παιδιών σου. Ξέρετε όμως πολλά αρσενικά στον κόσμο των θηλαστικών να ασχολούνται με την ανατροφή των μυξιάρικων; Κυρά μου εσυ το κανες, εσυ μου ζάλισες τα ούμπαλα να γίνεις μάνα κόφτο λαιμό σου τώρα και ξεσκάτωνέτο. Εμένα ξαναφώναξέ με όταν θα είναι σε ηλικία να του speakaro μερικά φωνήεντα περι sex, γιατί αν περιμέναμε από εσένα θα γινόταν Gay.
  • Και τώρα ας περάσουμε στο δεινό των δεινών του νυμφευμένου ανδρός. ΠΕΘΕΡΑ!!!!. Προσέχτε, δε μιλάω για τους πεθερούς. Ανδρές είναι και αυτοί και καταλαβαίνουν. Άλλωστε έχετε ακούσει πολλά ανδρόγυνα να γίνονται κώλος για τον μπαμπά της κάργιας; Μόνο για τη μαμάκα της. Αυτό το βρωμερό σκουλήκι, η φώκια, η σαρανταποδαρούσα, έχει καταλάβει τί αγαθά πλάσματα που είμαστε εμείς τα αρσενικά και φυσικά με τη λύσσα που κουβαλάει μέσα της δε θα μπορούσε να μας αφήσει έτσι. Σαν το διάβολο που όταν δει κάτι να προκόβει χώνει τη σκατόφατσά του για να το κάνει σαν τα μούτρα του. Αχαΐρευτους μας ανεβάζει, ανεπρόκοπους μας κατεβάζει. ότι και να κάνουμε έχει κάτι στραβό να βρει πάνω μάς. Τη μια δεν της αρέσει η δουλειά που κάνουμε, την άλλη το αυτοκίνητο που έχουμε, το σπίτι που νοικιάζουμε, οι διακοπές που πήγαμε (παίρνοντας της φυσικά μαζί, διαφορετικά θα είχαμε οικογενειακό ολοκαύτωμα). Δεν φτάνουν όλα αυτά μας αναγκάζει να τη φιλοξενούμε και κάθε σαββατοκύριακό, δήθεν για να βοηθήσει την κορούλα της να συμμαζέψει το σπίτι από της ακαθαρσίες του ανδρός της. Στην πραγματικότητα όμως η μέγαιρα θέλει να κατασκοπεύσει. Μέχρι και στην κρεβατοκάμαρα έχει δικαίωμα να μπει η σούφρα. Και αν τολμήσουμε να πούμε τίποτα στη γυναίκα μας να την μαζέψει...."Δεν ντρέπεσαι; Έτσι φέρομαι εγώ στη μάνα σου;" Το πως φέρεται στη δικιά μας μάνα δεν είναι ανάγκη να το αναλύσουμε. Καθίστε μόνο και μετρήστε στη διάρκεια ενός έτους πόσες φορές θα δείτε τη μάνα σας και συγκρίνετε με την πεθερά σας.
  • Το χειρότερο απ όλα όμως ξέρετε ποιο είναι; Όταν περάσουν τα χρόνια και γεράσουν τα κορμιά. Τι να την κάνεις την ξεμωραμένη. Σκέψου να χεις μια γριά στον κόρφο σου να σου ζαλίζει τα ούμπαλα. Δε φτάνει που θα πρέπει να της ακουμπάς κάθε μήνα τη σύνταξη θα σου πρήζει τα @@ρια κάθε μέρα με τις παραξενιές της. Θα σε βάζει να τρώς σούπα, να πηγαίνεις στην εκκλησία, να κάνεις κάθε 5 λεπτά το σταυρό σου, να της παίρνεις την πίεση κάθε τέταρτο και πάνω απ όλα, δε θα έχεις δικαίωμα ούτε να πεθάνεις. "Που θα με αφήσεις μόνη μου γριά γυναίκα γερο ξεκούτη;" Αυτές ρε είναι ικανές αν ψωφίσουν πρώτες και δεν τους κάνεις κηδεία με όλα τα κομφορ (στεφάνι από τουλίπες, φέρετρο από καρυδιά, κολόνια Dolce & Gabbana) να βγούν από την τρύπα τους και να σε κυνηγάνε με το ματσούκι.


Κλείνοντας θα ήθελα με ένα ακόμα ατράνταχτο επιχείρημα να σας αποδείξω το αληθές των λόγων μου θέτοντας, όπως και στην αρχή, το ζήτημα της μιερής προέλευσης της γυναικός σε θρησκευτική βάση. Πάρτε μάτι τους μοναχούς, τους καλόγερους, τους ιερωμένους, τους ασκητές εν πάσι περιπτώση. Νομίζετε ότι είναι τυχαίο που αυτοί οι Άγιοι Πατέρες έχουν ξεγράψει το μ.... από τη σκέψη τους; Η πίστη τους έσωσε τέκνα μου. Ο Θεούλης αναγνωρίζοντας τον δίκαιο αγώνα τους τους αντάμειψε και τους απάλλαξε από το καρκίνωμα, την ιλλαρά, και τη λέπρα του θηλυκού. Και βλέπετε όλοι σε τι αρμονία ζούνε (αυτές οι μαλακίες περι οργίων και σεξουαλικών ανωμαλιών των μοναχών που δείχνει ο Τριανταφυλλόπουλος δεν είναι παρά προβοκάτσια ενός άπιστου μ@@@@δουλου πράκτορα του γυναικείου κατεστημένου). Κάπως έτσι θα είναι και ο Παράδεισσος. Μετανοείτε!!!!!!!!!!!
Ας κλείσουμε όμως ανθρώπινα και αμαρτωλά. Είναι γκίωσσες, φόλες, ψ...λες. Ακόμα και η πλούσια ελληνική γλώσσα δεν επαρκεί για να χαρακτηρίσει αυτά τα νοσηρά ξωτικά.Η παρουσία τους μολύνει το περιβάλλον. Αντί να χασομερά η Greenpeace με το φαινόμενο του θερμοκηπίου και τις αυξημένες συγκεντρώσεις του διοξειδίου καλό θα ταν να κάνει καμιά καμπάνια και για αυτήν την ανησυχητική εξάπλωση του θηλυκού φύλου. Μόνο που σε αντίθεση με ότι λέει για τη διαχείριση των απορριμμάτων και την αρνησή της στην τακτική καύσης των σκουπιδιών, εδώ το σύνθημα θα πρέπει να είναι:
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΘΗΛΥΚΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

keep up the good work
(ελληνας ειμαι απλα μου αρεσει αυτη η εκφραση)

Ανώνυμος είπε...

aderfe ena exo na sou po ... kopse ti malakia giati se varese katakoutela kai anti na katigoreis tin igri tripoula koita na xotheis se kamia giati exeis xazepsei entelos ,
koita re kati malakes pou kikloforoun ,

Sardis είπε...

dikio exeis megale gama tes!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Θα ήθελα πάρα πολύ να εκφραστώ και να ανταλλάξω απόψεις μέσα από ένα τέτοιο αξιόλογο blog . Σου παραθέτω ένα από τα ιδεολογικά κείμενα που έχω συγγράψει κατά το παρελθόν. Συνέχισε να σκέφτεσαι ως άντρας. Τις καλύτερές μου ευχές

____________
Ένα από τα πιο ανερχόμενα - ακόμα και με ψυχολογικές προεκτάσεις - ανθρώπινα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος είναι και το συνεχώς αυξανόμενο βάρος του. Ειδικά σε ανεπτυγμένες χώρες το πρόβλημα γίνεται ο κανόνας και η αντιμετώπισή του εξαίρεση σε μια ρυθμικά ξέφρενη μοντέρνα κοινωνία που άγεται και φέρεται από την γρήγορη τροφή, τον καθιστικό τρόπο ζωής και την σεξουαλικότητα. Σύμφωνα με τον Γιόζεφ Σμιτχούμπερ, κορυφαίο οικονομολόγο του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO), το 2008 τα τρία τέταρτα των Ελλήνων (αφορά και τα δύο φύλα) είναι υπέρβαροι (ποσοστό που σε απόλυτους αριθμούς αντιστοιχεί σε 8,2 εκατομμύρια άτομα, όταν ο μ.ό. στην Ε.Ε. είναι 56%). Και κάπου εδώ τίθεται το κρίσιμο ερώτημα: ένας αρρωστημένος τρόπος ζωής συνεπάγεται και μια λαθεμένη στάση ζωής ή μπορεί να αντανακλά μια εσωτερική παθογένεια;

Από τις αρχαιότατες εποχές, όταν ακόμα η επιβίωση δεν εκλαμβάνετο ως δεδομένη, οι πρώτες κοινωνίες δομήθηκαν και οργανώθηκαν γύρω από τους λεγόμενους αγώνες επιβίωσης που ήταν το κυνήγι, η μετοίκιση, η προστασία, η αναπαραγωγή κ.ο.κ. Η σεξουαλική ιδιοσυγκρασία της γυναίκας - η οποία και σύμφωνα με όλες τις ψυχολογικές έρευνες διαφέρει αρκετά από αυτή του άντρα - αποτέλεσε μοχλό ώθησης και συνδιαμόρφωσης των κοινωνικών δεδομένων και συνηθειών. Η γυναίκα λόγω της μυϊκής της αδυναμίας ανέλαβε τον ρόλο του λειτουργικού ελέγχου της κοινωνίας καθώς ήταν παντελώς ακατάλληλη για δράση. Έτσι ο ζωτικός της χώρος περιορίστηκε άμεσα ως συνέπεια της κοινωνικοποίησής της και συγκεκριμένες νέες ψυχοπνευματικές ιδιότητες άρχισαν να καλλιεργούνται και να αναβλύζουν από τις ρωγμές του εγκεφάλου της.

Η εξερεθισμένη μα συνάμα και σχετικά (με τον άντρα) μικρότερη σεξουαλικότητα, η νέα νωθρή αντίληψη, η νωχελικότητα της ήπιας εργασίας σε συνδυασμό με την γενετήσια παθητικότητα δημιούργησε ένα νέο μοντέλο γυναίκας. Όπως η ίδια η πράξη του έρωτα άλλαξε στάσεις και μορφές ανάλογα με την εξέλιξη του ανθρώπου έτσι και ο νέος τύπος γυναίκας ήταν προσαρμοσμένος στον νέο του ανιαρό τρόπο και ρόλο ζωής. Η ανία την πάχυνε μα το μυαλό της την λύτρωσε. Ο νέος τύπος παθητικής κοινωνικοποιημένης γυναίκας βρήκε πρόσφορο έδαφος στα οστά της λεκάνης και ως μια θανατηφόρα λαγνεία γέμισε την ψυχή της με λίπος.

Όμως οι σκληρές και απάνθρωπες συνθήκες που ο άνθρωπος κλήθηκε επιτυχώς να υπερβεί άφησαν το στίγμα τους ανεξίτηλο πάνω στην ιδιοσυγκρασία των πιο αδύναμων κρίκων της ανθρώπινης φυλής. Η πρωτόγονη στάση ζωής συνέβαλε στην ανάπτυξη του πρωκτικού έρωτα ως άμεση επήρεια της σταδιακής μετατροπής της γυναίκας σε κοπροποιητική μηχανή. Και αυτό συναποτέλεσε και ένα από τα πολλά δόγματα που ήρθε να υποστηρίξει μια επίκτητη ιδεολογία, ο πρωτόγονος φεμινισμός που αποδεικνύει την εμφάνιση του ως μια τρύπα μέσα στο νερό που συμβολίζει (και πηγάζει από) την απουσία και την υπαναχώρηση και όχι την διεκδίκηση ή τον πνευματικό αναβρασμό.

Από τότε ως και σήμερα η βιολογία και η ψυχολογία χτίζονται στις ίδιες στέρεες και κοινωνικά αυτόκλητα θεσμοθετημένες βάσεις. Η νωχελικότητα μετουσίωσε έναν αρκετά πιο χαμηλό μεταβολισμό και μια σκουριασμένη μακροζωία. Η έμφυτή αυτή τους τάση εκδηλώνει και το ενδιαφέρον τους να την κρατήσουν κρυμμένη μέχρις ότου σιγουρέψουν την λεία τους και αρχίσουν να παχαίνουν χωρίς όρια και χωρίς ενδοιασμούς. Σήμερα το αδυνάτισμα έχει αναγορευτεί σε βιομηχανία με μοναδικό αποδέκτη την γυναίκα και οι ανασφάλειές της περί αυτού , ακολουθώντας την αντιστοίχως ανάλογη πορεία είναι περισσότερες από ποτέ άλλοτε.

Αναλύοντας πάνω στον περίφημο freeze - fly- fight - fuck συνδυασμό στάσεων απέναντι στην επιβίωση (4F), το πάχος είναι κάτι για το οποίο θα άξιζε να σκοτώσει κανείς, αν φυσικά είχε την απαραίτητη ψυχοσωματική δυνατότητα επιβίωσης του τρίτου επιπέδου και αυτό γιατί πλέον και αφαιρούμενων των δύο ενδιάμεσων καταστάσεων [οι οποίες αντιστοιχούν προφανώς σε άτομα του κάθε "μεσαίου χώρου" που μπορεί να επινοηθεί και προφανώς βρίσκονται σε εντεταλμένη πορεία προς ένα από τα 2 άκρα (ή την αντίθετη από αυτή που θα επιθυμούσαν)], αφαιρουμένων των ενδιάμεσων συντηρητικών fight & fly τότε το πάχος και ο έρωτας θα συνιστούσαν τον άξονα μεταξύ παθητικότητας και ενεργητικότητας. Ο ερωτικός κανιβαλισμός ο οποίος συναντάται μέχρι και σήμερα σε ελάχιστα είδη στην φύση είναι αδιαμφισβήτητο δείγμα προγονικής ιεράρχησης μεταξύ ενεργητικότητας και παθητικότητας που η ίδια η φύση έχει ζυγίσει και μετρήσει ούτως ώστε οι αναλογίες και τα όρια να είναι κάθε άλλο παρά δυσδιάκριτα.

Κάθε προσπάθεια ηθικής αποποινικοποίησης το λιγότερο που θα μπορούσε να επιβεβαιώνει είναι οι νόμοι εναντία στους οποίους και κάποιος βατραχοειδής, συνειδητά ή μη, θα βρισκόταν υπόλογος. Κι όμως όταν η συζήτηση έρχεται σε πράγματα που δεν γίνεται να κρυφτούν τότε ακόμα και η σιωπή λέει πολλά. Το γεγονός ότι κάθε αγχογόνος πηγή η οποία λόγω της οικουμενικότητας των παραγόντων του stress δεν μπορεί να εκλείψει (Cartwright & Cooper 1997) μπορεί να μεταχειρισθεί πολύ καλύτερα από μια γυναίκα φανερώνει τις πρόδηλες προτεραιότητές της. Η γυναίκα προσπαθεί εκ φύσεως να διώξει από πάνω της το άγχος που κόβει την όρεξη για να παραδοθεί στην ηδονιστική λαγνεία των απολαύσεων κατά το ουτοπικό πρότυπο του αρχαίου Έλληνα "φιλοσόφου" Αρίστιππου* (435-355 π.Χ.), χωρίς όμως να το έχει επιλέξει η ίδια. Η ασυνείδητη και συνάμα συνειδητή της τάση αυτή έρχεται πλήρως αντιμέτωπη με τις επιταγές του αστικού κοσμοπολιτισμού όσο και με κάθε αμοραλιστική ή ομοιογενή κοινωνία, τόσο για την σταθερότητα όσο και για την ένταση που σαν ένα πάθος πλημμυρίζει τις σκέψεις, τα συναισθήματα και την ψυχή της γυναίκας.

Η ωραιοποίηση της παθητικότητας δεν απορρίπτεται από την φύση αντιθέτως όταν εκλείψει ο συγκεκριμένος πόλος-άκρο στήριξης τότε θα οδηγηθούμε σε ένα τρίπτυχο επιβίωσης που μόνο επιβίωση δεν θα δύναται να προσφέρει. Διόλου τυχαίο πως κάθε έλλειψη γυναικών οδηγεί στην βία, την "κόρη" της αντρικής "μητέρας λύτρωσης" και ως εκ τούτου της αδερφής του (πολλά τα παραδείγματα). Η ωραιοποίηση του πάχους που τείνει να ξεχειλίσει (και στην συντριπτικότατη πλειοψηφία ξεχειλίζει) από τα στενά τζιν της σύγχρονης γυναίκας αντίκειται στους νόμους περί επιβίωσης και λύτρωσης χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν χρειάζεται. Τίποτα δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ηθικό όταν η έλλειψη του ήθους δεν οδηγούσε σε ειδεχθείς καταστάσεις οι οποίες επιδρούν πάνω στο άτομο όπως και η πρώτη του αναπνοή. Κρύα και επίπονη μα ζωογόνος και γλυκιά. Έτσι κατ'αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαμε σχετικά εύκολα να ανασύρουμε από το βαθύ υποσυνείδητο τα καθημερινά μας βήματα μπροστά στις ζάρες των αστικών ελαιογραφιών και απλά να αντιληφθούμε την μέθεξη μιας μποέμ νοοτροπίας πάνω σε πίνακες αισθησιακού πλουραλισμού όπου και το μόνο που καλούμαστε να κάνουμε είναι να πιάσουμε το κάδρο και σκίσουμε το κουρελόπανο.

Τέλος δεδομένης της οργανικής και όχι λειτουργικής φύσης και προέλευσης της παχυσαρκίας θα έπρεπε έτσι και μόνο έτσι να διαχωρίσουμε την ανδρική με την γυναικεία παχυσαρκία η οποία πρώτη, ναι μεν αποτελεί και αυτή πρόβλημα αλλά επίκτητο και θεραπεύσιμο.


*ο Αρίστιππος ιδρυτής της λεγόμενης ηδονιστικής σχολής ήταν ιός πλουσίων γονέων με άσωτη ζωή και έτυχε εις την Ολυμπία να γνωρίσει τον Σωκράτη και να γίνει μετά από αυτό μαθητής του, όμως καθ'όσων έχουν διασωθεί ουδόλως συνεμορφούτο προς τα ηθικά διδάγματα του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου, καθότι προετίμα να απολαμβάνει τας "ευχαριστήσεις και τας απολαύσεις μιας ηδονικής ζωής", όταν δε ο ηρωικός δάσκαλός του διέβαινε τας τελευταίας του στιγμάς ηρνήθη να μετέβη εκ της Αίγινας δια να παραστεί ως και ήτο ηθικόν δια να μην διακόψει την τρυφηλήν ζωήν. Ήτο και ολίγον ατομιστής..